Minuty z godzin upływają nieubłaganie
A my wciąż przemierzamy przestworza
Noce zbyt krótkie na snów przeżywanie
I marzenia odchodzące znowu w dal

        Wspomnienia, które zwykliśmy dzielić
Z ludźmi kiedyś bardzo nam bliskimi
Przestają już nasze umysły nachodzić
Stając się świadectwami urojonymi

        Chwile kolejnych lat się zatracają
W zgiełku panującym pośród nas
Odchodząc w bezkresną głębię ciemną
Rozdrapujemy rany zadane przez czas

        Przypomnienie chwil spędzonych razem
Gdy coś wielkiego istniało między nami
Łamie spokój i bezpieczeństwo nasze
Szukamy winy między czynami i słowami

        To było dawno i wiem że nie istnieje
Lecz wraca gdy na ulicy widzę Cię
Gdybym nawet chciał niczego nie zmienię
Przybyło nam czasu i zmieniliśmy już się