I cóż znów mam z błękitu nieba
Co pozostaje z westchnień nadziei
Skoro to na nic się zda?
Gdy przeklęty los tego nie zmieni?

        Bóg odbiera mi wszystko, co mam
Odbierał i będzie to robił ciągle
Poddaje w wątpienie to, co znam
Zabierze mi wszystko nim to osiągnę

        Zniszczenie z każdym podmuchem wiatru
Nie potrafię odnaleźć spokoju w ciszy
Nie widzę już nic, nie słyszę słów
Bóg odbiera także to, czego chcesz Ty

        Bóg odbiera wszystkie nasze marzenia
A mieliśmy stanowić o naszym losie
Choć i tak nie ma wiele do stracenia
I tak odbierze nim obejrzymy się