Ogólny nastrój przygnębienia
Gdy ktoś się śmieje to i tak nic nie zmienia
Cisza, ogarnia mnie myśl
Do czego byłbyś zdolny, gdybyś...

        Smutek ogarnia mą duszę
Płacz, płacz dookoła słyszę
Ten nastrój znów bawi się mną
Będę sam, czy z mego życia kobietą?

        Wewnątrz mnie siedzi pragnienie
Ciągłego wyboru: radość czy cierpienie?

        Dlaczego to krótkie życie
Musi bawić się mną, nie skrycie
Zawsze musi mieć coś do powiedzenia
Nawet, gdy nie wybiorę cierpienia

        Chciałbym móc cieszyć się radością
Ona jest mego życia słabością
Ona jest mego życia przeznaczeniem
Lecz w każdej sytuacji łączy się z cierpieniem

        Ma dusza pochłonięta ciemnością
Sprawia, że nie cieszę się radością