Zniewolony umysł
Otaczającym światem
Obcowaniem z ludźmi
Przebywaniem ze sobą samym

        Atakuje rzeczywistość
Szamota się w nadziei
Dosięga wszystkich uczuć
Chroni się w ciemności

        Zrywa się o brzasku
Próbuje chwytać wolność
Chce sięgnąć po radość
A upaja się lękiem...

        Odnajduje spokój
Zrozumiał już wszystko
Nie chce samotności

        Pokochał siebie
Za wszystkie błędy
Za wszystkie doznania

        Nie boi się kochać
Chce sobie ułożyć życie
Już nie cierpi...

        Zostanie niewolnikiem
Lecz ma ją w objęciach