Spadłaś Kochanie z czystego błękitu nieba
Do ciemności leżących poniżej przeznaczenia
Z wiarą, nadzieją, których tak bardzo potrzeba
Lecz nie znajdujesz wśród innych zrozumienia

        Nie mogę znieść smutku w twoich oczach
To zwykło przeszywać całe moje wnętrze
Pytam Najwyższego czy mógłbym Ciebie dostać
I oddać wszystko by nasze życie było pełniejsze

        Maleństwo, życie jest bardzo krótkie
I szkoda czasu na walkę i zamieszanie
Nie zawsze dostajemy to, czego się chce
Spróbujmy więc, nic złego się nie stanie

        Pewnie i tak już długo wytrzymywałem
Choć w nocy zwykłem spać zupełnie sam
Boże, wiesz jak ja Ciebie pokochałem
Brakuje mi Ciebie, i dalej w tym trwam

        Och, Kochanie, na co powinniśmy czekać?
Czas zawsze gra przeciw wszystkim
Całego siebie gotów jestem Ci oddać
Przyjdziesz wreszcie? Proszę przyjdź!