Pustka ogarnia mą duszę
Samotność wśród innych
Dlaczego teraz na mijających mnie patrzeć muszę?
Człowieczeństwo twarzy dziwnych

        Boję się spojrzeć do wnętrza
Nie potrafię cieszyć się
O Śmierci moja najpiękniejsza
O Tobie wciąż myślę i śnię

        Zmarnowałem ostatnią swą szansę
To już koniec tego istnienia
Dziś do chłodnej ziemi chcę tulić się
Nie pragnę duszy ocalenia

        Cel tego życia został osiągnięty
Lecz ciągle ponoszę straty
Deszczem złudzeń cały przesiąknięty
Odchodzę - znów nic nie warty