Czy kiedykolwiek byłeś tak samotny, że czułeś się
Dokładnie jedyną osobą w wielkim, pustym świecie?
Czy kiedykolwiek chciałeś być z kimś i bawić się
Myśląc: "Czego Wy ludzie naprawdę pragniecie?"

        Błądząc w szarości, pomiędzy czernią i bielą życia
Zdawało się, iż ciemność jest jedyną słuszną drogą
Więc grałem, tańczyłem, nie mając sensu do odkrycia
Poza granicami czasu i przestrzeni, poza samym sobą

        Muzyka przeszywała mnie, a ja mówiłem do Ciebie
"Podejdź do mnie, zachwyć mnie, mów do mnie
Uwolnij moje myśli, zbliż teraz mnie do siebie
Bądźmy zawieszeni w przestrzeni i czasie

        Możemy w pełni cieszyć się tą piękną chwilą
Ale naucz się szczerze i prawdziwie uśmiechać
Wypełnię nasz czas jakąkolwiek historyjką
I odlecimy daleko, daleko, do gwiazd"

        Może dane by mi było nauczyć się kochać
W ten jedyny i najbardziej odpowiedni sposób
Być może byłabyś w stanie mi to pokazać
W przeciwieństwie do tak wielu innych osób